Komputer nadrzędny – C
Komputer nadrzędny (PC) został oprogramowany w języku C w systemie DOS. Program ten został podzielony na dwie części:
- powłokę podstawową udostępniającą pełne zasoby sprzętowe charakterografu w postaci kilku funkcji,
- interfejsu graficznego do zdejmowania charakterystyk.
Procedurami powłoki podstawowej są:
- wysłanie granic użytkownika,
- wprowadzenie w stan spoczynku,
- stan bierności,
- tryb bez kontroli PC,
- pomiar obiektu,
- ustawienie źródła,
- załączenie źródła lub testowanie.
Procedury te realizują względnie proste zadania, ale za ich pośrednictwem można na przykład stworzyć z charakterografu zwykły woltomierz, amperomierz, pomiar wielkości w funkcji czasu, pomiar rezystancji dynamicznej np. diody w zadanym punkcie, wreszcie zrealizować zwykły zasilacz napięciowy lub prądowy.
Powłoka podstawowa korzysta z pliku konfiguracyjnego ch.cfg zawierającego dla każdego kanału istotne parametry włącznie ze zmiennymi do kalibracji dzielników wejściowych, boczników, pozostałego tłumienia toru oraz napięcia niezrównoważenia wzmacniacza mocy.
Poniżej przedstawiam tylko prototyp funkcji załączającej źródło napięcia U lub prądu I i zwracającej wartość zmierzoną I lub U (tzw. drugą wartość zmierzoną). Funkcja ta umożliwia pomiar w jednym punkcie. Poprzez jej cykliczne wywoływanie np. w pętli for, możemy zdjąć całą charakterystykę mierzonego elementu.
//Zalączenie źródła z żądanymi parametrami. Procedura ustawia blad:
float //druga wartość zmierzona
zalaczenieZrodla( unsigned char kanal, //adres kanału
unsigned char tryb, //tryb: 0-UU, 1-UI, 2-IU, 3-II
unsigned char test, //1-testowanie, 0-zwykłe załączenie
float x, //zadana wartość
float &y); //rzeczywista zadana wartość
Historia artykułu
2003-09-18: powstanie
2014: korekta po przejściu na Joomla (ostatni stat. HTML)
2023-12-19: korekta po przejściu z J3 na J5
© Copyright Krzysztof Kolisz 2003