Stabilność
Dla stabilnej pracy układu wymagane jest spełnienie jednego z dwóch poniższych równoważnych warunków (znaczenie poniższego lewego operatora nierówności zostanie wyjaśnione dalej)
$$Z_\text{wy} + Z_\text{o} > 0 \,\, \Leftrightarrow \,\, k < {Z_\text{o} \over Z_\text{s}} + 1 \tag{4}$$
Z punktu widzenia obciążenia $Z_\text{o}$ obszar stabilnej pracy wzmacniacza jest dla $Z_\text{o} > -Z_\text{wy}$. Przykładowo, jeśli $Z_\text{wy} = -2\text{ Ω}$ (charakter rezystancji), musi być $Z_\text{o} > 2\text{ Ω}$ (wzmacniacz wzbudzi się dla $Z_\text{o} \leq 2\text{ Ω}$). Wynika z powyższego teoretyczna niemożność idealnej kompensacji $\boldsymbol{Z_\textbf{o}}$. Przypominam jednak, że nam chodzi jedynie o kompensację $R$ i/lub $L$ rozproszenia cewki głośnika, a nie całej jego $Z_\text{o}$. Wspomniane wyżej podbarwienia dźwięku mają charakter średniotonowy, gdyż w tym zakresie głośniki miewają najmniejszy moduł impedancji (pomiędzy częstotliwością rezonansową, a przedziałem wpływu indukcyjności cewki głośnika), a więc najbliższy granicy stabilnej pracy wzmacniacza.
Natomiast z punktu widzenia $k$ obszar stabilności to przykładowo $k < 21$, gdy $Z_\text{s}$ stanowi $5\%$ wartości $Z_\text{o}$. Reasumując, ujemna impedancja wyjściowa jest wtedy dla $1 < k < 21$.
Powyżej używaliśmy operatora nierówności ($>$) dla dwóch liczb zespolonych, co nie jest możliwe tak jak to rozumiemy na liczbach rzeczywistych. Jednak przyjmując nasze wstępne założenia (dla głośnika dodatnie $R$ i $X$ oraz równość (2)) poruszamy się nie po całej płaszczyźnie zespolonej impedancji $R + \mathrm{j}X$, a jedynie po prostej przechodzącej przez $0 + \mathrm{j}0$ oraz ćwiartki $\mathrm{I}$ i $\mathrm{III}$ tej płaszczyzny. W takim podzbiorze istnieje porządek: $Z_1 < Z_2$, gdy $\mathrm{Re}(Z_1) < \mathrm{Re}(Z_2)$ (analogicznie na częściach urojonych). Po prostu mamy do czynienia ze zwykłą osią liczbową, ale obróconą w lewo o kąt $\leq 90^\circ$. W granicznych przypadkach jest to oś $R$ (klasyczna oś rzeczywista) lub $\mathrm{j}X$ (prostopadła do niej oś urojona). Ale uwaga, porządek naszego podzbioru impedancji nie jest równoważny porządkowi poprzez moduły. Ten drugi nie uwzględnia bowiem impedancji ujemnych. Przykładowo, w naszym podzbiorze zachodzi $(-2 - \mathrm{j}2) < (1 + \mathrm{j})$, natomiast $|-2 - \mathrm{j}2| > |1 + \mathrm{j}|$.