Kondensatory ograniczające f od dołu
Funkcją kondensatorów sprzęgających jest wyeliminowanie składowej stałej i przepuszczenie składowej zmiennej sygnału. Wiąże się to z ograniczeniem pasma częstotliwości od dołu. Wszystkie podane poniżej sposoby wyliczenia tych kondensatorów zakładają spadek ich przenoszenia dla zadanej częstotliwości dolnej fd równy 3 dB (dotyczy to całej podstrony).
Dla jednego kondensatora sprzęgającego po prostu korzystamy z ogólnie znanego wzoru:
(1)
gdzie:
fd - dolna częstotliwość graniczna,
Robc - rezystancja obciążenia stopnia sprzęgającego (np. rezystancja wejściowa następnego stopnia wzmacniacza).
Ale jak wyliczyć każdy z kondensatorów sprzęgających przy ich większej ilości? Przecież, gdybyśmy korzystali dla każdego kondensatora bezpośrednio ze wzoru (1) to całkowity spadek przenoszenia układu dla fd będzie równy sumie spadków (licząc w dB-lach) poszczególnych stopni sprzęgających. Otóż należy dla każdego stopnia sprzęgającego skorzystać również ze wzoru (1), ale ze zmodyfikowaną wartością fd.
(2)
gdzie:
fd - dolna częstotliwość graniczna całego toru obejmującego wszystkie stopnie sprzęgające,
fdzmod - zmodyfikowana fd, czyli dolna częstotliwość graniczna każdego ze stopni sprzęgających z osobna. Tę wartość należy następnie podstawiać do wzoru (1) za każdym razem (mogą być różne Robc) dla wyliczenia każdego ze stopni sprzęgających.
n - liczba stopni sprzęgających w całym torze.
W praktyce fdzmod jest zawsze mniejsza od fd.
Kondensatory ograniczające f od góry
Jeśli nie ma szczególnych powodów, aby było inaczej, zaleca się ograniczanie pasma od góry wszelkich wzmacniaczy do niezbędnego minimum w celu poprawy odporności na wzbudzanie w.cz. Procedura obliczeń jest identyczna jak powyżej, z tą różnicą, że zamiast wzoru (1) trzeba zastosować wzór:
(3)
gdzie:
Cg - kondensator ograniczający f od góry,
fg - górna częstotliwość graniczna,
Rgen - rezystancja wyjściowa generatora zasilającego Cg. Może to być np. rezystancja wyjściowa wzmacniacza, którego wyjście zwarliśmy kondensatorem Cg.
Natomiast zamiast wzoru (2) trzeba zastosować wzór:
(4)
gdzie:
fg - górna częstotliwość graniczna całego toru,
fgzmod - zmodyfikowana fg, czyli górna częstotliwość graniczna każdego ze stopni z osobna ograniczającego f od góry. Tę wartość należy następnie podstawiać do wzoru (3) dla wyliczenia każdego ze stopni ograniczającego f od góry (mogą być różne Rgen),
n - liczba ograniczeń f od góry w całym torze.
W praktyce fgzmod jest zawsze większa od fg.
© Copyright Krzysztof Kolisz 2001