Radiotechnika

Tłumik PI

Przedstawiam tłumik typu PI liczony ze względu na maksymalny dopuszczalny współczynnik fali stojącej WFS (ang. SWR) widziany na jego wejściu. Takie podejście może być interesujące dla eksperymentatora systemów antenowych. Moja propozycja gwarantuje nie przekroczenie WFSmax widzianego przez nadajnik, nawet przy zwarciu lub całkowitym rozwarciu wyjścia tłumika. Obliczony tłumik jest tym samym, co spotykany powszechnie w literaturze – różnica polega na sposobie liczenia. Gdyby ktoś chciał obliczyć tłumik PI na zadane tłumienie, odsyłam do wielu kalkulatorów dostępnych w necie.

Na końcu opisu przedstawię program do obliczania opisywanego tłumika.

Podczas eksperymentów z antenami tłumik powinien być włączony pomiędzy nadajnik, a miernik WFS (rys. 1). Wtedy możemy obserwować wskazania miernika WFS, pokazującego rzeczywistą wielkość odzwierciedlającą impedancję wejściową systemu antenowego. Dalej mówiąc o WFS będziemy mieć na myśli wielkość "widzianą" przez nadajnik lub miernik SWR – w rzeczywistości nie rostrzygamy, czy rzeczywiście jest fala stojąca w linii długiej, czy np. wskazanie miernika wynika z załączenia przypadkowego rezystora (wtedy nie ma linii długiej i jej fali stojącej).

Rys. 1. Taki sposób włączenia obliczonego tutaj tłumika pozwala nie przejmować się końcówką mocy nadajnika podczas strojenia anteny