Analiza teoretyczna
Powyżej częstotliwości sygnału i jego obwiedni rzędu kilkudziesięciu Hz, napięcie zasilacza stabilizuje się na poziomie odpowiadającym średniemu poborowi prądu. Analiza będzie dotyczyła właśnie tego zakresu częstotliwości. Nie należy mylić tego z większą mocą muzyczną, która wynika m.in. z wahań napięcia zasilacza w takt rytmów muzyki (w nadajnikach radiowych SSB określana jako PEP).
Sygnał testowy charakteryzuje się pewnym kształtem, z którego wynikają wartości mocy średniej obwiedni Pśr oraz mocy szczytowej obwiedni Pszczyt, przy czym
(1)
Dla sinusoidy będzie n = 1.
Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że dla danego sygnału o n < 1 maksymalna moc wyjściowa wzmacniacza wyniesie n·Pmax, gdzie Pmax jest maksymalną mocą podaną przez producenta wzmacniacza. Okazuje się jednak, że będzie ona większa, gdyż większe będzie też napięcie zasilacza. Wyrazi się ona zależnością
(2)
gdzie:
Robc – rezystancja obciążenia wzmacniacza,
E – SEM generatora zastępczego, której wartość jest powiązana z SEM zasilacza,
Rg – rezystancja wewnętrzna generatora zastępczego – powiązana z rezystancją wewnętrzną zasilacza.
Wielkości E oraz Rg można oszacować. Mianowicie często producent podaje różne maksymalne moce wzmacniacza w zależności od Robc. To, że dla większej rezystancji moc ta jest większa niż wynikałoby to z prawa Ohma, jest skutkiem właśnie podskoku napięcia zasilacza. Wystarczy dla dwóch tak podanych mocy i rezystancji wyznaczyć napięcie
(3)
następnie podstawić do wzorów:
(4)
(5)